Σε εφιάλτη εξελίσσεται το δημογραφικό πρόβλημα

της Λίνας Συμεωνίδου

Το δημογραφικό είναι ένα από τα σημαντικότερα εθνικά προβλήματα του τόπου, το οποίο μπορεί να είναι ο καταλύτης ακόμη και για την επιβίωση του έθνους μας. Η συνεχιζόμενη αδιαφορία της κυβέρνησης να δώσει ουσιαστικές λύσεις για την δημογραφική γήρανση τής χώρας μας εξελίσσεται σε μείζων κοινωνικό θέμα για το μέλλον της Ελλάδας μας. «Κλειδί» για τη λύση του δημογραφικού ο θεσμός της οικογένειας.

Ελλάς γηράσκουσα, Ελλάδα χώρα γερόντων. Οι Έλληνες, το 2050, θα είναι λιγότεροι από 8 εκατομμύρια! Δείκτης γονιμότητας 1,29 παιδιά, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά που γεννιούνται δεν θα αντικαθιστούν αυτούς που πεθαίνουν. Το ασφαλιστικό είναι η μεγαλύτερη επίπτωση του έντονου δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η Ελλάδα...

Είμαστε σ’ ένα επικίνδυνο σημείο, σε ένα σημείο όπου δεν θα έπρεπε πια να σκεφτόμαστε αν θα εξισώσουμε τους τρίτεκνους με τους πολύτεκνους, αυτό έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά να στηρίζουμε και να ενισχύουμε εκείνους που αποκτούν δεύτερο παιδί! Ο θεσμός στης οικογένειας πρέπει να στηριχθεί από την πολιτεία. Πίσω από την υπογεννητικότητα υπάρχει μια κουλτούρα περιφρόνησης για το να είναι κανείς γονιός. Η αναρρίχηση των εργαζόμενων γυναικών σε επιτελικές θέσεις, αλλά και το υπέρογκο κόστος που απαιτεί η φροντίδα των παιδιών ενισχύουν την τάση συρρίκνωσης του πληθυσμού.

Η δημογραφία μίας χώρας ακολουθεί φυσικούς νόμους. Ένας από αυτούς που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων. Οι μεταναστεύσεις λαών ή και οι πολεμικές εισβολές γίνονται πάντα από υπερπληθυσμιακές χώρες σε άλλες, συνήθως γειτονικές, όπου το ανθρώπινο δυναμικό ή γηράσκει ή μειούται. Αν δε η χώρα – δέκτης είναι σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τους μεταναστεύοντες πληθυσμούς, τότε είναι απολύτως βεβαία η ειρηνική ή βίαιη μετακίνηση των πληθυσμών. Σε αυτό το σημείο πρόκλησης προς τους γείτονές μας βρίσκεται στην παρούσα περίοδο η χώρα μας. Με ένα εξαιρετικά χαμηλό δείκτη γεννητικότητας και μια σχετικός ανθούσα οικονομία, η Ελλάδα γίνεται προκλητική για τους γείτονες και εδώ είναι το πρόβλημά μας.

Εκτός όμως από αυτά τα θεωρητικά, υπάρχουν συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία, τα οποία θα έπρεπε όλους μας, αλλά πιο πολύ τις ηγεσίες οι οποίες ρυθμίζουν τις τύχες αυτού του τόπου να μας έχουν θέσει σε συναγερμό. Φαίνεται όμως ότι άλλες προτεραιότητες τίθενται, αφήνοντας το πρόβλημα να γίνεται συνεχώς και δυσκολότερο στην επίλυσή του. Ο πληθυσμός της Ελλάδος το 2025 έχει υπολογισθεί ότι θα διαμορφωθεί στα 13.5 εκατομμύρια, εκ των οποίων οι Έλληνες δεν θα ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια και από αυτούς το 20% θα είναι μεγαλύτεροι των 65 ετών.

Στην χώρα μας έχουμε 100.000 γεννήσεις ετησίως και 200.000 αμβλώσεις. Ένα σπουδαίο πρόβλημα για την υπογεννητικότητα είναι και οι αμβλώσεις, καθώς οι αμβλώσεις αφενός μειώνουν άμεσα τις γεννήσεις του έτους κατά το οποίο γίνονται, και αφετέρου μειώνουν έμμεσα τις γεννήσεις στα επόμενα χρόνια, εξαιτίας της υπογονιμότητας που προκαλούν. θα μπορούσα να αναφερθώ και σε άλλα στοιχεία που συμβάλουν στην υπογεννητικότητα, αλλά οι επιδράσεις είναι αυτές που μας γίνονται πιο αντιληπτές και που πρέπει να μας αγγίξουν όλους. Οι αρνητικές επιδράσεις της υπογεννητικότητας είναι πολλών κατηγοριών. Μερικές από αυτές πολύ συνοπτικά μπορούν να συνοψισθούν στις παρακάτω γενικές κατηγορίες:

• Συνεχής γήρανση του πληθυσμού. 
• Πληθυσμιακά κενά σε γεωγραφικές περιοχές της χώρας, ιδίως στον παραμεθόριο χώρο. 
• Μείωση ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων, με αύξηση της πιθανότητας διενέξεων, κρίσεων ή και πολέμου με τις γειτονικές κυρίως χώρες και πιο συγκεκριμένα για εμάς με την Τουρκία.
• Ανεπαρκές εργατικό δυναμικό, με επίπτωση την χαμηλή αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων της χώρας.
• Μικρή εσωτερική καταναλωτική αγορά και αντίστοιχη φορολογική βάση με αναιμική οικονομία.
• Αύξηση της λαθρομετανάστευσης με ότι αυτό συνεπάγεται σε θετικές και αρνητικές επιπτώσεις.
• Κίνδυνος εξαφάνισης του Ελληνισμού, με δεδομένες τις τάσεις που σαφώς διαγράφονται σε πολιτικό και πανεπιστημιακό επίπεδο στο εξωτερικό από κέντρα τα οποία επεξεργάζονται την μείωση ή την περιθωριοποίηση της ελληνικής πολιτιστικής και πολιτισμικής συμβολής της χώρας στο παγκόσμιο περιβάλλον.

Τα μέτρα για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας σε μία απόλυτα καταναλωτική εποχή, όπου τα περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζονται κυρίως σε οικονομικό επίπεδο, αυτά τα οποία πρέπει να ληφθούν σαν μέτρα δεν μπορεί να μην είναι οικονομικά. Και τα χρήματα μπορεί να εξασφαλιστούν αν περικόψουν από τα τεράστια ποσά που καταναλώνονται για δευτερεύουσες ή και άχρηστες δραστηριότητες της κρατικής μηχανής. Βασικό μέλημα θα πρέπει να γίνει η ανάπλαση της ελληνικής παιδείας, ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη νοοτροπία στους Έλληνες και κυρίως τους νέους και να ξαναγίνει το παιδί πηγή χαράς και ζωής για την ελληνική οικογένεια, να ξεφύγουμε από την ασφυκτική πίεση και ανασφάλεια από την ύπαρξη του ενός ή των δύο παιδιών και να ξαναγίνουμε οι πολυμελείς ευτυχισμένες οικογένειες των περασμένων γενεών, με ιδανικά και σεβασμό στην Πατρίδα, την Οικογένεια και την ελληνορθόδοξη θρησκεία μας. 

Η ελληνική κοινωνία και κυρίως το ελληνικό κράτος να σκύψει με αγάπη και ενδιαφέρον πάνω στα προβλήματα των νέων οικογενειών, να βοηθήσει τα νέα ζευγάρια με προβλήματα γονιμότητας τα οποία στους καιρούς μας συνεχώς και πληθαίνουν και που χρειάζονται μια περιουσία για να κάνουν μια εξωσωματική προσπάθεια, να δημιουργηθούν παιδικοί σταθμοί για τις εργαζόμενες μητέρες, να εξασφαλισθούν οι μητέρες με ιδιαίτερα εργασιακά προνόμια, συμπεριλαμβανομένης και της μέριμνας για την εξασφάλιση στέγης για διαμονή, όπου αυτό είναι αναγκαίο, η καθιέρωση επιδόματος και συντάξεως στην πολύτεκνη μητέρα, η φορολογική ελάφρυνση των πολυτέκνων και η έγκριση μεταγραφής των παιδιών των οικογενειών αυτών από σχολές εξωτερικού σε ελληνικά πανεπιστήμια.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι το δημογραφικό πρόβλημα για την χώρα μας είναι ένας αδηφάγος επικίνδυνος εχθρός και δυστυχώς εμείς παίζουμε ανέμελοι τα άσχημα παιχνίδια κάποιων που επιβουλεύονται το έθνος μας και δεν μας λένε, αλλά ούτε και κάνουν κάτι για ένα πρόβλημα εθνικής επιβίωσης όπως το δημογραφικό.